انواع دوخت و کوک در خیاطی

کوک که ساده ترین و ابتدایی ترین دوخت با دست به شمار می آید در انواع گوناگون و به تناسب کار دوخت استفاده می شود.

ساده

این دوخت برای اتصال موقت تکه های لباس به کار می رود. طول هر کوک ساده در حدود«نیم تا یک سانتی متر» و فواصل آن تا لبه پارچه رابه طور مساوی در نظر بگیرید تا چنانچه خواستید آن را چرخ کنید، خطوط چرخ تا لبه، صاف و یکنواخت باشد.

ریز و درشت

از این نوع کوک برای علامت‌گذاری خطوط الگو روی پارچه‌هایی که یک‌لا برش می‌خورند، استفاده می‌شود.

همچنین برای اتصال دولایه پارچه نازک و یا اتصال پارچه به آستری نیز می‌توان از این نوع استفاده کرد.

در این مدل کوک ریز و درشت را به‌صورت یکی در میان،باشد.

شلال

به کوک‌های ریز و نزدیک به هم که در آن‌ها طول و فاصله باهم برابر است، را شلال می‎گویند. تفاوت مهمی میان  شلال و ساده وجود دارد و آن این است که  شلال نسبت به  ساده، استحکام و مقاومت بیشتری داشته و به همین جهت از  شلال برای پرو لباس‌های دوخته‌شده استفاده می‌شود.

یکی دیگر از کاربرهای کوک شلال، استفاده از آن در دوخت‌های تزئینی در لباس است که معمولاً از این دوخت‌های تزیینی بر روی یقه، جیب‌ها، لبه‌های آستین و یا درجاهای دیگر لباس می‌توان استفاده کرد.

شل

در اصطلاح کوک راهنما هم گفته می‌شود و از آن برای علامت‌گذاری خطوط الگو روی پارچه استفاده می‌شود.

هرچند بسیاری از افراد دست به دوخت از کاربن و رولت (شناخت بزارهای خیاطی) برای انتقال خطوط الگو بر روی پارچه استفاده می‌کنند، اما پیشنهاد خیاطان حرفه‌ای این است که در دزهای خاص مانند درزهای آستین و یقه، بهتر است از کوک شل برای علامت‌گذاری استفاده شود.

بخیه

این دوخت برای اتصال دایم تکه های لباس و ماقعی که دوام و استحکام دست دوزی مورد لزوم باشد، به کار می آید، این کار به خوبی کار بخیه ساده چرخ است.

برجسته

این کوک به خصوص جهت اتصال لایی به پارچه لباس یا ثابت نگه داشتن یقه انگلیسی، آرشال و … به کار می رود. دوخت جسته در پشت پارچه انجام می گیرد . لایی توسط شلال های کوچک اریب به پارچه لباس وصل می گردد. فواصل و طول شلال ها یک سانتی متر است.